CYPRYŚNIK CZY METASEKWOJA?

Metasekwoja i Cypryśnik posiadają dwojaki typ pędów: pędy zdrewniałe oraz zielne. Te drugie często są mylone z igłami. Na pierwszy rzut oka pęd zielny z igłami może przypominać liść złożony, tak jednak nie jest. Dopiero na pędach zielnych usytuowane są igły właściwe. Zimą igły wraz z pędami zielnymi opadają zarówno u metasekwoji chińskiej jak i cypryśnika błotnego! Poniższa rycina przedstawia cechy na jakie należy zwrócić uwagę podczas oznaczania tych dwóch gatunków.

METASEKWOJA CHIŃSKA Metasequoia glyptostroboides

Gatunek Azjatycki, pochodzi z Chin. Relikt i endemit jak Gikgo biloba. Związany jest z terenami wilgotnymi występuje m.in. wzdłuż terenów nadrzecznych.

CYPRYŚNIK BŁOTNY Taxodium distichum

Gatunek północnoamerykański. Drzewo typowe dla bagien i terenów zalewowych, gdzie tworzy jednogatunkowe zbiorowiska, w towarzystwie Nyssa aquatica (U nas spotykana  Nyssa sylvatica, głównie w kolekcjach dendrologicznych).

Gatunek wytwarza PNEUMATOFORY (korzenie oddechowe) –  wyrastają pionowo ponad powierzchnię ziemi. Występują one  w sytuacji gdy podłoże jest ubogie w tlen. Mogą sięgać nawet 1-1,5m (w zależności od autora).  Powietrze wnika do nich przez otwory podobne do przetchlinek, a następnie silnie wykształconymi kanałami powietrznymi utworzonymi przez arenchyme (tkanka powietrzna), przechodzi do podziemnych części  systemu korzeniowego.

Oprócz cypryśnika błotnego, możemy spotkać informacje na temat cypryśnika wzniesionego (Taxodium ascendens, syn. Taxodium distichum var. imbricatum) w zależności od źródeł wyodrębniany jako osobny gatunek, bądź zaliczany jako odmiana cypryśnika błotnego.  Cypryśnik wzniesiony ma krótkopędy zielne ustawione pod kątem 90° w stosunku do pędu zdrewniałego, dodatkowo igły tworzą charakterystyczne ruloniki. We Wrocławiu w Parku Południowym rosną dwa cypryśniki różniące się układem pędów zielnych co wskazuje na występowanie obok siebie tych dwóch taksonów.  Nie mniej jednak nie jest to do końca jednoznaczne, okaz wykazujący cechy charakterystyczne dla cypryśnika wzniesionego nie ma pędów zielnych zwiniętych w charakterystyczne „ruloniki”. Pędy zielne wykazują cechy typowego gatunku.  Poniższa rycina ukazuje sposób ułożenia pędów zielnych na dwóch okazach cypryśnika.

Literatura:

• Szweykowska A., Szweykowski J. 2007. Botanika, morfologia tom I. Wyd. PWN, Warszawa: 163-164
• Seneta W., 1981. Drzewa i Krzewy Iglaste. Wyd. PWN., Warszawa:  271-273; 445-449;